Caryl Ferey: Οκαβάνγκο, Εκδόσεις Άγρα
από τη Θέμιδα Παναγιωτοπούλου
Όταν πρωτοδιάβασα Caryl Ferey, γνωρίζοντας ότι επιδίδεται στο πολικό νουάρ, θεώρησα αναμενόμενα τα έντονα πολιτικά και κοινωνικά σχόλια. Εκείνο που περισσότερο μου κέντρισε την προσοχή ήταν το πάθος του ταξιδευτή που με κάθε τίμημα και με πλοηγό την ακόρεστη δίψα για γνώση του κόσμου θα αναζητήσει την αλήθεια. Διασχίζει τις ηπείρους με την κάμερά του καταγράφοντας, αλλά όχι με τη ματιά του αποικιοκράτη, όσο του ντόπιου που επιθυμεί να αναδείξει και να κάνει να ακουστεί η μοναδικότητα της 'ντοπιολαλιάς' παντού μέσα από το σεβασμό των ηθών και τη μεταφορά στον αναγνώστη των άγραφων νόμων στα μέρη που επισκέπτεται. Κάτι αντίστοιχο δηλαδή με αυτό που κατάφερε με απίστευτη δεξιοτεχνία να κάνει ο Mia Couto στο 'Το τελευταίο πέταγμα του φλαμίνγκο' αν και εκείνος το έκανε κυριολεκτικά 'παίζοντας' πολύ με τους γλωσσικούς ιδιωματισμούς που απέκτησαν οι Μοζαμβικανοί από τους Πορτογάλους αποίκους τους. Ο Caryl Ferey, μας μεταφέρει ωστόσο όλο το σύστημα αξιών των Αφρικανών και συναντήθηκαν με τους Ολλανδούς αποικιοκράτες, κάνοντας λόγο για Αφρικάνερ και Αφρικανούς που έχοντας πια γίνει ένα βράζουν στο ίδιο καζάνι προάγοντας όλοι τα συμφέροντα των λευκών και σε κάθε περίπτωση των οικονομικά ισχυρών, εις βάρος της χώρας στην οποία ζουν.
Ο συγγραφέας αφήνοντας τις χώρες της Λατινικής Αμερικής, αλλά και τη θριλερική Σιβηρία, εγκαθίσταται στην καρδιά της αφρικανικής ηπείρου και παραδίδει στους αναγνώστες του το τελευταίο του έργο "Οκαβάνγκο'', που είναι και η ονομασία ενός ποταμού που εκβάλλει σε έναν βάλτο στην έρημο Καλαχάρι και βρίσκεται στη Μποτσουάνα. Ο Caryl Ferey φέρνει στο φως τους λόγους για τους οποίους γίνεται άγριο λαθρεμπόριο σπάνιων ζώων, θηρευτών που γίνονται θηράματα του πιο κακόβουλου πλάσματος επί γης, του ανθρώπου. Το εμπόριο ζώων, προκειμένου αυτά να γίνουν λάφυρα στα πανάκριβα σαλόνια αστών που βαριούνται τη ζωή τους ή να πωληθούν σε Κινέζους που τους έχουν διαφημίσει τμήματα του σώματος από τα άψυχα κουφάρια τους ως φάρμακα βελτίωσης των σεξουαλικών τους επιδόσεων, κινούν την πιο προσοδοφόρα επιχείρηση στην καρδιά της Αφρικής.
Τα ανθρώπινα πορτρέτα, οι σύνθετοι χαρακτήρες με τα απωθημένα τους και τα όνειρά τους, ο έρωτας και το αδιέξοδο των σχέσεων δε θα μπορούσαν να λείπουν και από αυτό το μυθιστόρημα του Caryl Ferey...
Ένας συνοριακός πόλεμος μεταξύ της Μποτσουάνα και της γειτονικής Ναμίμπια, θα αποκαλύψει το ύποπτο παρελθόν πολλών λευκών αλλά και Αφρικανών που μπήκαν στην επιχείρηση αγοραπωλησίας άγριων ζώων, αφού πια είχε γίνει της μόδας το κυνήγι άγριων θηραμάτων και αν κάποιος ήθελε να βρίσκεται ''μέσα στα πράγματα'', δε θα γινόταν να μη συμμετέχει σε αυτή τη βρώμικη δουλειά...Ο Caryl Ferey, περιγράφει με ειλικρίνεια χωρίς περιττά φτιασίδια την ωμή πραγματικότητα και την κυνική ανθρώπινη φύση, έναν κυνισμό που δε συναντά κανείς ποτέ στα ζώα.
...'''-Οι χαυλιόδοντες πουλιόντουσαν χρυσάφι. Και αυτός ο τύπος στον οποίο αναφερθήκατε, ο Μάλαν, οδηγούσε τα φορτηγά του εμπορίου. Αυτό αντιπροσώπευε ορισμένες φορές εκατομμύρια δολάρια. Οι γαμημένοι έβρισε ο Χόμπε. Δε θα με εξέπληττε καθόλου οι υπηρεσίες ασφαλείας να τους έδωσαν νέα ταυτότητα: όλοι συνεργοί!...''